Verslag van rechtszaak tegen IZZ – een column van mijn vader

Gisteren was dan eindelijk de rechtszaak tegen zorgverzekeraar IZZ. Ik heb mijn vader gevraagd om een kort verslag te schrijven hiervan en deze is hieronder te lezen.

Verslag van rechtszaak

Vandaag was de tweede zitting van de rechtszaak van Marleen tegen IZZ en zijn Marleen en ik met Greet (de moeder van Marleen) als supporter op de achterbank in alle vroegte enigszins nerveus maar met goede moed naar de rechtbank in Arnhem getogen. In de voorafgaande zitting had de rechter bij vonnis tot comparitie besloten. Blijkbaar had echter IZZ laten weten geen behoefte te hebben om te schikken. Er werd dan ook geen tijd ingelast voor overleg tussen partijen. Dat de verzekeraar er vol in zou gaan en geen vergelijk wenste zagen wij al aankomen. IZZ had namelijk nog kort voor de zitting aan de rechtbank aanvullende stukken gestuurd die ons ongelijk nogmaals moesten aantonen.

De rechtszaak

Achter in de zaal zaten een aantal studenten op de publieke tribune het gebeuren leergierig te aanschouwen. Op tafel lag onze uitvoerige dagvaarding met 97 punten en 25 bijlagen (producties), de gedetailleerde conclusie van antwoord van IZZ met bijlagen, onze reactie op de conclusie van antwoord en genoemde aanvullende stukken. Al met al heel veel leeswerk, maar de rechter toonde zich goed in onze zaak te hebben ingelezen en dat stemt hoopvol. De jurist van IZZ had hulptroepen ingehuurd. Er was als “expert” een arts cq medisch adviseur (Kuijpens) meegenomen. Beide heren deden hun uiterste best om aan te tonen dat van enig recht op vergoeding geen sprake was.

Discussie over behandeling en behandelend arts

Naast de discussie over de vraag of de door Marleen ondergane behandeling wel voldeed aan de stand van de wetenschap en de praktijk werd ook de bevoegdheid en bekwaamheid van de behandelend arts Kingma aan de orde gesteld. En werd gelijk ook maar een poging gedaan de Oosteinde Walborg kliniek als geheel te diskwalificeren. Uiteraard hebben Marleen en ik zo goed mogelijk tegengas gegeven en onze zienswijze toegelicht.

De ‘deskundige’

Opvallend was het betoog van de “expert” dat in de medisch wetenschappelijke literatuur niets bekend is over het kunnen overleven van de Lyme bacterie na kortdurende antibiotica toediening. Laat staan dat er publicaties zijn over succesvolle bestrijding met langere kuren (waarmee de behandeling die Marleen onderging impliciet als nutteloos werd gekwalificeerd). Hij verwees naar PubMed als bron. Bij Marleen kwam er inmiddels stoom uit de oren. Toen wij inbrachten dat er hierover wel degelijk publicaties zijn opgenomen gaf hij aan dat iedereen van alles kan publiceren. Dus blijkbaar zijn bron en publicaties waaraan hij refereert toch niet alleszeggend en doet de man aan selectief shoppen. Dat werd gelukkig ook voor de rechter heel duidelijk en het ondermijnde wat ons betreft de betekenis van zijn inbreng als ‘expert’.

Ook confronteerden wij hem met de onderzoeksopdracht aan ZonMw naar de vraag ‘Waarom overleeft de Borrelia bacterie in patiënten met Lymeziekte?’en dus met de erkenning van dit feit door de Nederlandse overheid. Dit helpt naar mijn mening in het overbrengen van het standpunt dat de keuze voor een verlengde antibiotica kuur een rationele en verantwoorde beslissing is geweest. Toen hij met een vraag over deze onderzoeksopdracht werd geconfronteerd betoogde hij iets in de trant van “het levert toch niets op, we weten de uitkomst al, er is geen sprake van overleven van de bacterie, de opdracht is tegen beter weten in gegeven onder druk van patiëntenorganisaties”. Dat antwoord veroorzaakte dat er nog meer veel stoom kwam uit de oren van Marleen.

De uitspraak

De rechter zal op zijn vroegst op 26 april uitspraak doen maar gaf aan dat het mogelijk ook later kan worden. Wij duimen voor een goede afloop en houden er rekening mee dat een volgende schriftelijke ronde ook tot de mogelijkheden behoort en het feest dus nog een tijdje voortduurt.